We zijn weer wat verder in het seizoen en Team Adapp blijft uitstekend presteren en dat is maar een understatement. Bij deze 3 mooie verslagen van telkens mooie en wat mij betreft grandioze prestaties voor de dag dagelijkse werkende mens. Veel lees voer maar neem er gerust een fris pintje bij en enjoy the read!!
As usual ladies first.
Lizzy Immesoete : Belgisch kampioenschap masters in Ninove.
Eindelijk was het zover, de dag van het Belgisch Kampioenschap masters in Ninove. Naar deze dag keek ik al zo lang uit en het broeierige weer nam ik er graag bij. Kort na de middag kreeg ik een privéritje aangeboden door Leen Coupé richting Ninove. Toen we er op locatie arriveerden, lonkte een schaduwrijk park naar me. Oef, er was hier ruimte om in alle rust op te warmen 😉 Na een uurtje opwarming was het zover. Om 15u ging mijn reeks 800m masters 45+ van start.
Ik had me voorgenomen om bij deze temperaturen verstandig te lopen en het lot zeker niet te tarten. Ik focuste me vandaag op de titel en niet op de tijd. Toen ik de eerste ronde passeerde kon ik geen tussentijd zien omdat de klok het door de warmte had begeven. (Dit viel best wel wat tegen)
Tijdens de tweede ronde kon ik mijn tempo mooi aanhouden en snelde ik zo als eerste in 2.20.40 naar de finish, dit met 60m voorsprong op de tweede atlete. Stilletjes wist ik dat ik het waard was maar ik moest het natuurlijk eerst doen.
Fiere atlete en coach!!
Mijn seizoen eindigt hier gelukkig niet (als de kwetsuren uitblijven). Mijn benen willen echt wel sneller dan 2.20.40 maar de ideale omstandigheden blijven voorlopig uit. Op 1 juli neem ik deel aan het Belgisch Kampioenschap alle categoriën op de Heizel.
In juli en augustus staan het Europees Kampioenschap masters in Denemarken en nog enkele andere wedstrijden op mijn programma.
Op één van deze wedstrijden hoop ik mijn tijd van 2.19.96 scherper te stellen. Maar niets komt vanzelf : een portie talent en hard werken zijn de ingrediënten !
Wim Laloo: IM Luxemburg 70.3
Vorig jaar was de 70.3 Ironman Kraichgau goed meegevallen en ter voorbereiding van de Ironman Frankfurt in juli was ik nog op zoek naar een halve triatlon en mijn oog viel al snel op de 70.3 van Luxemburg. Ik had over deze wedstrijd al heel wat positiefs gehoord en de beslissing was snel genomen.
Wannes en ik waren de Endurance AdApp afgevaardigden. Dat waren we ook al in Leuven (70.3, halve triatlon) waar we samen onze eerste wedstrijd van het seizoen afwerkten. Voor mij viel Leuven net binnen een stevige trainingsblok en werd er mij niet veel rust gegund door CrescenDo(minic) in aanloop van de race. Toch viel het resultaat en het gevoel onverhoopt goed mee (13e overall). Ook Wannes finishte sterk (122e overall) na een uitstekende fietsproef.
Na de Brusselse files getrotseerd te hebben zijn we vrijdagavond toegekomen in Remich. Zaterdag registratie maar eerst de Ironkids. De dochters Maud & Fleur wilden zich nog eens wagen aan een zwemloop.
Een ludiek event met een ‘echte’ Ironman finish en verleidelijke merchandising.
Na de briefing gingen Wannes en ik wat losfietsen op het parcours. Wannes had vorig jaar al meegedaan en had tal van tips voor het fietsparcours. Wannes wist precies nog alle hellingen en moeilijke punten liggen op het parcours. Altijd handig!
Een primeur voor Endurance Team AdApp was de triatlonwedstrijdoutfit van Castelli, voor de bike check-in nog even een fotootje. Outfit is mooi ontworpen, uniek en makkelijk te herkennen. Ondertussen uitgebreid getest en door de kwaliteitscontrole 😉 Met dank aan de teamsponsors!
Zondag race day: Een vlotte wedstrijdorganisatie en iedereen op tijd voor de zwemstart.
Een rolling start is één van de betere initiatieven van Ironman. De start verloopt gemoedelijk en geen hectische toestanden (lees: ‘stamperkes’ zoals RL ;-). Er wordt gevraagd om in het vak te staan van uw geschatte zwemtijd en om de 5 seconden worden er dan telkens 5 atleten ‘losgelaten’. De tijdsregistratie gebeurt net voor je in het water springt. Het zwemonderdeel verliep redelijk vlot en ik had de indruk dat ik constant atleten heb ingehaald. Ik had me nochtans in het vak 25-30 min ingedeeld. 24 min was mijn tijd, sneller dan verwacht. De stroming in de Moesel en de warmere temperatuur van het water (23.5°C) zullen wel meegespeeld hebben. Een rustige wissel naar de fiets en de supporters toewuiven.
Het fietsparcours begon met een lang, vlak stuk langs de Moesel. Hier werden al direct hoge snelheden gehaald. Na 10 km heb ik me wat ingehouden met het oog op het latere klimwerk. De eerste helling was er na 38km vlak. Op het laatste stuk langs de Moesel begon het wat spannend te worden.
Atleten die de afstand niet respecteerden en constant voorbij staken en onmiddellijk terug voor het wiel komen rijden. Irritant! Snel beslist om even wat te versnellen net voor de eerste lange helling en heb me vooraan de groep gezet. Tussen km 40 en 60 was het constant op en neer met enkele technische stroken. Een geluk dat we dat deel van het parcours verkend hadden. Na de eerste afdaling waren er constant scherpe bochten en in de tweede 180° bocht was het al van dat: de atleet net voor me over kop. Was dat schrikken! Gelukkig zonder al te veel erg voor die gast want stond al snel recht. In het tweede gedeelte was er veel vals plat en daar kon ik nog wat atleten inhalen.
Een niet zo vlotte wissel: bij het openen van de zak was er een knoop ingebleven en kon ik mijn helm er niet in krijgen. Gesukkel en wat tijd verloren.
Bij het lopen terug dezelfde strategie als Leuven toegepast niet te zot starten en rustig op dreef komen. Bleek ook hier te werken. Ook mijn rechtervoet hield goed stand. Vrouwlief, (kiné) Saskia Van Wanseele, had met haar recent aangeleerde manuele technieken mijn voet nog de dagen ervoor goed kunnen losmaken. In de laatste 2 ronden heb ik nog heel wat atleten kunnen inhalen maar jammer genoeg toch nog 10 sec te traag voor de 3e plaats in mijn agegroup (35-39), eindtijd 4h14. Ik had stilletjes gehoopt op een top 5. Dus zeer tevreden met de 4e plaats!
Wannes bleek ook een topdagje te hebben en finishte knap 42e in zijn agegroup (40-44), eindtijd 4h50. Terug een sterk fietsnummer! Zijn verslag zal hier ongetwijfeld op de AdApp blog te lezen zijn.
Een vierde plaats dat ga ik waarschijnlijk nooit meer mee maken dacht ik, dus waarom niet gaan voor een slot voor het wereldkampioenschap. Er waren 4 slots in mijn age group en ga dus naar het WK Ironman 70.3 in Chattanooga Tennessee in de USA! Een onverwachte verwezenlijking!
Met dank aan Saskia, Maud & Fleur voor het vele geduld en altijd steunen. Dominic CrescenDo voor de trainingsbegeleiding gedurende al die jaren.
Nu eerst nog verder toewerken naar de volgende race namelijk de Ironman van Frankfurt samen met Fixovelo Aäron.
Groeten
Wim
Maarten Van Den Vijver : Ridley Trois Ballon Vogezen.
Met enkele duizenden stonden we terug aan de start in Luxieux –les-Bains.
Om 7u15 werd het startschot gegeven. Eerste 20 km waren vlak dus in het begin werd er snel gereden en het was zaak om mij niet te laten wegrijden. Ik schat dat ik rond positie 300 aan de eerste hellende stroken begon. Daar werd alles uit elkaar getrokken zodat er na 45km nog een 200 man aan de eerste helling van de dag werd begonnen: de Ballon de Servance.
Daar besloot ik om mijn eigen tempo te rijden. Nu werd het ganse peleton uit elkaar getrokken. Ik zat daar vrij achteraan maar de helling wel op overschot afgewerkt. In de afdaling en het tussenstuk werd een vrij grote groep gevormd. Er werd wat rondgekeken en gegeten en liet me niet verleiden om veel kop te doen.
Ik reed dan mee met het eerste deel van de groep over de Grand Ballon. Stilletjes aan werd de groep kleiner en begonnen we ook gelosten van voorgaande groepen op te rapen. Na een mooie afdaling moesten we over de Hundsruck, niet al te lang maar wel steilste kant. Daar werd redelijk doorgetrokken maar ik kon nog volgen.
Net voor de Ballon d’Alsace nog eens bijgetankt en moest ook eens moeten plassen. Dus enkele minuten verloren. De groep was vertrokken………
Dus alleen ,maar kon nog een mooi tempo rijden en haalde steeds meer mannen in. Ook hier namen we steilste kant ,niet onoverkomelijk maar niet te onderschatten na 165 km. Eindelijk bovengekomen volgde nog een afdaling en een ambetant stuk richting Planche des belles filles.
Samen met een andere kompaan de kilometers afgehaspeld. We kregen allebei wat last van krampen. Veel gedronken en nog wat gels binnengepomt want de laatste beklimming was geen doetje ( 5km aan 10 % gemiddeld ).
De Planche les belles filles nog aan een aanvaardbaar tempo opgereden. Laatse 200 m nog aan 22% … dan doet alles pijn zulle !
Eindtijd 7u19 en 117e in het eindklassement!
Bart Van Damme won de wedstrijd in 6u32!
Mooie dag gehad : afgezien, maar ook veel genoten. Want bij prachtig weer is het daar heerlijk fietsen.
Leuker parcours dan voorgaande edities!
gr
Maarten
