Als voorzitter op gezegende leeftijd ben ik op het punt gekomen dat de kalender zorgvuldig moet gepland worden om te zorgen dat mijn afbrokkelende kathedraal klaar is als ik nog eens deelneem aan 1 of andere wedstrijd. Afgelopen winter had ik nog eens een zot idee en dat was deelnemen aan de Xtera in Super Besse eind Juli. Maar 2 weken voor de wedstrijd kreeg ik het onaangename nieuws dat de wedstrijd was geannuleerd. Daar ging de noeste arbeid down the drain. Het was mid Juli en iedere dag wel aan het regenen. Niet bij de pakken blijven zitten en beslist om een andere wedstrijd te kiezen. Mijn oog viel op de EDF Vercorsman XL, of 2.2km zwemmen, 120km fietsen met 3100hm en 21km lopen met de nodige trappen en hoogtemeters. Naast het prachtige parcours sprak vooral de locatie mij aan, net naast Valence, 1 van de warmste streken van Frankrijk. De datum 26/08 viel ideaal na mijn vakantie, die ik omvormde in een mini stage. Mijn wederhelft kunnen overtuigen om mee te trekken met me en opeens was er terug volop motivatie om te trainen.
De training ging goed tot zeer goed en al zeg ik het zelf ik stond scherp en echt in konditie om er vorige week een lap op te geven. Vertrokken richting de Vercors (Saint-Nazaire en Royans) op donderdag (een ritje van dikke 10u) en aangekomen bij temperaturen van rond de 40 graden. Code rood en dus geen wedstrijd indien het zo bleef. Maar ik wist ondertussen beter. Op vrijdag wakker geworden met de nodige regen en zeer onheilspellende berichten voor zaterdag wat toch de nodige stress met zich meebracht. Nummer afhalen en daar bleek dat het parcours van 120 km al was aangepast naar 2 ronden van 57km door een bosbrand.
De meest gebruikte app op mijn mobieltje op vrijdag was buienradar en dat zag er nogal dreigend uit. Regen, regen/onweer en regen, zoiets.
Enkele opbeurende berichten van mijn teammaats in de zin van niet neuten en op zaterdagochtend waren we er klaar voor.
Droog bij de zwemstart, niet te koud en goeie sfeer. Ik moet het nageven de Fransen kunnen er iets van op dat gebied. Mooi zwemparcours trouwens onder het viaduct. Bij de start voelde ik direct dat het goed zat en de tijd was meer dan goed. 2.2km in net geen 37min is voor mij een zeer goede tijd.
Na een rustige wissel op te zorgen dat ik niks vergat van vestimentaire zaken op de fiets. Na exaxt 100m fietsen de eerste donderslag, na 200m de eerste regen. Het gaat dus zo een dag worden. Fietsparcours was nog steeds uitdagend met 2 rondes van 57km en 1450 hm per ronde. Dus de eerste ronde was mijn plan om het rustig aan te doen om dan ronde 2 full gaz te gaan. Eerst 3 hellingen zoals in onze Ardennen en dan een lange klim van 12km tot op 1000m hoogte. Jammer genoeg had onze lieve heer beslist om de hemel sluizen daar volledig open te zetten. Een zeer technische steile afdaling van 20km terug naar de start was een hel en ik had eigenlijk beslist al vloekend dat ik ronde 2 niet meer ging aanvangen aangezien dit echt niet verantwoord was. Ik zat te schudden op de fiets van de kou toen ik aan de wisselzone kwam. Wat ik niet wist was dat de organisatie al had ingegrepen en de 2de ronde geannuleerd. Mijn wederhelft schreeuwde me vervolgende de wisselzone in. Op 100m was mijn bakhuis veranderd van onweer naar een zonneke want ik kon aan mijn favoriete nummer beginnen. Fietsen 2U40, niks om over naar huis te schrijven maar ik weet waarom. Een lange wissel was wel het resultaat want ik kreeg geen kousen of schoenen aangezien mijn voeten en handen gevoelloos waren ondertussen…
Het loop parcours was meer een trial run geworden. Veel off road, berop bergaf met trappen, een gladde brug die we 8 keer over moesten en modder tot aan de enkels. Maar ik had direct mijn tempo te pakken en kon terug mijn ding doen in het lopen. Dit jaar de eerste keer dat ik weer mijn echte loopbenen had in een triathlon. De net geen halve marathon met 200hm afgewerkt in 1u39.
Eindtijd was 5u06 en een klets. 134ste plaats van de 300 gestarte. Uiteindelijk wel tevreden want de conditie was er maar door het slechte is de beleving met het prachtige fiets parcours wel volledig weg gevallen.
Maar bon, we gaan ne keer were moeten keren. Zo hebt ieder nadeel zijn voordeel.
gr,
Roald
